Τη Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023 η Γ΄ τάξη παρακολούθησε τη θεατρική παράσταση της «Ελένης» του Ευριπίδη σε μια κλασική σκηνοθετική προσέγγιση, ώστε να επιτευχθεί η ανασύνθεση και η κατανόηση από τους μαθητές των αρχαίων ελληνικών προτύπων και αξιών. Η επιλογή της παράστασης έγινε στο πλαίσιο της διδασκαλίας του μαθήματος της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας.
Γραμμένη λίγο μετά τη συντριπτική ήττα των Αθηναίων στη Σικελική Εκστρατεία, η «Ελένη» του Ευριπίδη, μια τραγωδία με κωμικά στοιχεία, διακρίνεται τόσο για τον αντιπολεμικό χαρακτήρα της, όσο και για την ανάδειξη αρετών, όπως είναι η δύναμη του όρκου, η συζυγική αφοσίωση και πίστη, η αγάπη για την πατρίδα, η επινοητικότητα και η ευφυΐα, που προσωποποιούνται στη μορφή της κεντρικής ηρωίδας. Η παράσταση καταδεικνύει όχι μόνο τη ματαιότητα του πολέμου, αφού τόσο για τους νικητές όσο και για τους νικημένους οι συνέπειές του διαχρονικά είναι εξίσου καταστροφικές, αλλά και την αντίθεση ανάμεσα στο «είναι» και το «φαίνεσθαι». Ο Ευριπίδης παρουσιάζει τον Τρωικό Πόλεμο σαν μια σφαγή για ένα «είδωλο» και όχι για μια πραγματική γυναίκα.
«Στην Τροία δεν πήγα εγώ, μόνο το όνομά μου», λέει η Ελένη. Όλοι οι πόλεμοι χρειάζονται τον εξωραϊσμό ενός προσχήματος για να πυροδοτηθούν. Τα αποτελέσματα είναι αναπόφευκτα τραγικά.
…Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.
Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας
στα σαγόνια της γης
τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.
Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα
για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη
μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου
για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.
Γ. Σεφέρης